ندانسته های محدوده داینامیک رنج - Dynamic Range HDR - HLG

محدوده داینامیکی

محدوده دینامیکی تصویر در واقع مشخص می‌کند که در عکس چه طیفی از روشنایی بین تاریک‌ترین قسمتها حاوی جزئیات تا روشن‌ترین قسمتها است. هر چقدر این فاصله بیشتر باشد (یعنی مطابق عکس زیر، هرچقدر فاصله ی بین سفید ترین فریم تا سیاه ترین فریم، بیشتر باشد و فریم های زیادتری بین این دو باشد، عکس دارای محدوده دینامیکی بیشتری است و در آن نواحی جزئیات بیشتری قابل تشخیص است.

به عکس توجه کنید، از یک سمت سفیدترین نقطه و در سمت دیگر سیاه ترین یا تاریک ترین نقطه وجود دارد، وقتی می گوییم محدوده داینامیکی یا داینامیک رنج یعنی از سفید ترین تا سیاه ترین، که تقسیم بندی توانایی ابزارها در ذخیره سازی و نمایش و تشخیص بر همین اساس سنجیده میشوند. هر چقدر این محدوده بیشتر باشد یعنی تعداد پله ها یا همان مربع ها بیشتر باشد یعنی آن ابزار که چشم ما کاملترین آنهاست در حال حاضر، کیفیت و تفکیک بالاتری را خواهد داشت و تاثیر فراوانی در دستکاری رنگ و نور می گذارد. به طور تقریبی چشم ما دو برابر تمام ابزارها تفکیک بسیار بهتری دارد و به همین دلیل، توانایی دوربین ها در تفکیک نور و رنگ هنوز از چشم انسان کمتر هستند بر همین اساس و نیازمند یادگیری اصول تصحیح رنگ و دستکاری نور هستیم.

واحد سنجش دینامیک رنج، EV یا Exposure Value است. این مقدار محدوده دینامیکی در وسایل و مدیاهای مختلف، متفاوت است. مثلاً دوربین‌های عکاسی دیجیتال SLR دارای دینامیک رنج حدود ۶-۸ و چشم انسان دارای دینامیک رنج ۱۴EV است. البته این مقدارها ثابت نخواهند ماند و روز به روز بیشتر میشوند تا آنجا که نزدیک به چشم ما یا خود چشم شوند.

در پایین ، عکس سمت چپ با تنظیمات عادی دوربین گرفته شده، بخش های بسیار سیاهی را مشاهده می نمایید که همان بخش ها در عکس راست بسیار روشن تر هستند، به این میزان روشن تر بودن و تفکیک بیشتر سایه ها که در نهایت منجر به دیدن جزئیات بیشتر میشود، داینامیک رنج بالاتر گفته می شود، در واقع عکس سمت چپ دارای داینامیک رنج کمتر یا Low Dynamic Range = LDR و عکس راست داینامیک رنج بیشتر High Dynamic Range = HDR دارد.

خواهیم دید که وجود داینامیک رنج بیشتر در دوربین های عکاسی و فیلمبرداری یعنی داشتن تصاویری که در قسمت های روشن و تاریک جزئیات خیلی بیشتری را ذخیره مینمایند و این یعنی دستکاری خیلی عالی تر رنگ و نور در نهایت داشتن یک تصویر خیلی بهتر. بسیاری از کالوریست ها (متخصصین رنگ شناسی در عکس و فیلم) اغلب وقتی مشغول دستکاری رنگ و نور هستند متوجه یک اتفاق بد خواهند شد، در نواحی که رنگ ها در سایه قرار دارند پیکسلهای رنگی بهم ریخته، اصطلاحا شکرک یا Gain یا نویز مشاهده میشود که با دستوراتی مانند کاهش نویز سعی در کم نمودن یا مخفی نمودن آنها دارند که اگر نشود چاره ای جز چشم پوشی از میزان تغییرات و دستکاری ها نمی ماند. تصاویر خود را تا میتوانید با داینامیک رنج بالاتر بگیرید، دوربین که تصویر اولیه را میگیرد نقش مهمی در این موضوع خواهد داشت. 

با تعریف فوق مشخص می‌شود که در بسیاری موارد، دوربین قادر نیست عکسی بگیرد که کل نواحی عکس، چه نواحی تاریک و چه نواحی روشن، دارای جزئیات باشند و قابل دیدن شوند. راهی که برای حل این مشکل وجود دارد این است که چند عکس با نورسنجی‌های مختلف بگیریم و سپس از پردازش تلفیقی آنها، به یک عکس برسیم که دارای داینامیک رنج بالا است. این مسئله اساس روش عکاسی HDR را تشکیل میدهد.

مواظب نواحی سایه و روشنایی، سیاهی و سفیدی تصاویر خود باشید. عواملی که موجب بالا بودن کیفیت تصاویر و یا بالعکس، افت کیفیت می شوند در پکیج های آموزشی دستکاری رنگ و نور عکس و فیلم به تکرار گفته شده اند. برای رسیدن به یک تصویر خوب عوامل متعددی باید در کنار هم قرار بگیرند، آن وقت است که از نتیجه ی کار خود نسبت به رقبا و کسانی که در ذهن شما حرفه ای هستند، لذت خواهید برد.

محدوده داینامیک در عکاسی.

داینامیک رنج در عکاسی بسیار پر کاربرد است، در واقع این موضوع ابتدا از عکاسی شروع شد و کم کم وارد فیلمبرداری نیز گردید. بسیاری عکاسان وقتی با صحنه ای که کم نور یا تاریک است روبرو می شوند میدانند که این عکس گرفته شده هر میزان هم که تحت تاثیر دستکاری نرم افزارهایی مانند لایت روم و فتوشاپ و لومینار قرار بگیرند باز هم در نهایت به دلیل نور کم و داینامیک رنج پایین، افت کیفیت داشته و دست ویرایشگر عکس را خواهد بست، به همین دلیل عکاسی به سبک اچ دی آر یا HDR که همان High Dynamic Range میباشد انجام میدهند، اغلب چند عکس با استاپ های (چند پله کمتر و بیشتر نوری) از تاریک تا روشن میگیرند و با تکنیک ویرایش عکس اچ دی آر یا دامنه پویای بالا آن را تبدیل به یک عکس می نمایند که در تمام بخش های خود دارای محدوده دینامیکی مناسبی خواهد بود.

وقتی در آسمان ابر وجود داشته باشد تصویر شما با عکس های دیگران کاملا متفاوت میشود ولی خب نیازمند دانش گرفتن این روش عکس هستید. اگر دوربین عکاسی دارید در تنظیمات آن به دنبال HDR یا Multiple Exposure باشید  که مختص به همین موضوع می باشد.

خلاصه اینکه بدانید دعوا روی Highlight روشنایی و Shadows سایه ها میباشد، هر دوربینی بتواند در این دو مولفه جزئیات بیشتری ذخیره کنند نتیجه تصاویر و دستکاری آنها خیلی موفق تر خواهد شد. در واقع زمانی از این تکنیک های ادغام تصاویر استفاده می شود که سنسور دوربین در حالت عادی توانایی ذخیره دامنه پویا یا دینامیکی مناسبی را نداشته باشد که امروزه اغلب دوربین ها به همین صورت هستند ولی روز به روز تولیدکنندگان روی این مسئله کار نموده و به نتایج خیلی خوبی خواهند رسید شاید روزی برسد که نیازی به گرفتن عکسهای چندگانه نباشد و با یک عکس نتیجه ی خوبی را بتوان بدست آورد. در تکنیک اچ دی آر همزمان چند عکس گرفته میشود و خود دوربین با پردازش داخلی یک عکس نهایی را بعنوان اچ دی آر به ما تحویل میدهد که نتیجه بستگی به استاپ ها، شرایط نوری و توانایی دوربین دارد. در حالت مولتیپل اکسپوژر Multiple Exposure یا نوردهی چندگانه، دوربین از استاپ های کم تا زیاد، ما این تعداد را مشخص می نماییم چند عکس را گرفته و می توانیم با نرم افزارهای ویرایش عکس این عکسها را برای بدست آوردن یک نتیجه خوب ادغام نماییم.

تاثیر داج و برن Dodge and Burn در پرینت یا چاپ با HDR.

موضوع داینامیک رنج در پرینت یا همان چاپ نیز خیلی تاثیر گذار است. تا حالا فکر کرده اید که چرا در روتوش عکس (فقط چهره نیست) از ابزارهای دوج  Dodge کاهش و برن Burn افزایش استفاده میکنند؟ وقتی از داج استفاده میکنید یعنی میخواهید جاهایی که شدت نور زیاد است را کاهش دهید و از برن برای افزایش سایه و تاریکی استفاده میکنید. این دو ابزار به شما کمک میکنند که پس از پرینت نمودن تصویر شاهد یک داینامیک رنج مناسب از محدوده روشنایی و تاریکی ها باشید، نه سیاهی خالصی باشد نه سفیدی خالص، البته برخی برای ایجاد برجستگی اجزا صورت نیاز استفاده می نمایند اما در واقع این دو ابزار برای چنین کنترلی در میزان روشنایی و تاریکی طراحی شده اند و با تمرین میتوان تجربیات خوبی را برای تصحیح این دامنه پویا نیز بدست آورد.

انواع محدوده داینامیک All Type Dynamic Range.

دامنه پویا دارای چند نوع میباشد که یکی زیر استاندارد، دیگری توانایی بیشتری دارد و دیگری استاندارد است و دیگری استانداردی متفاوت از قبلی!.

1. زیر خط استاندارد Low Dynamic Range یا LDR
2. استاندارد Standard Dynamic Range یا SDR
3. بیشتر از استاندارد High Dynamic Range یا HDR

1. زیر خط استاندارد Low Dynamic Range یا LDR

تصاویری که به شدت با مشکل روشنایی و سایه روبرو هستند که هر چقدر آنها را ویرایش کنیم کار خراب تر خواهد شد و در آخر تصمیم میگیریم که دستکاری را کمتر و یا تصویر را کنار بگذاریم.

2. SDR یا Standard Dynamic Range. 

همان حالت عادی است که دوربین و دنیای دیجیتال آن را به ما نمایش میدهد، دارای تفکیک پذیری عادی و دور بودن از توانایی چشم انسان، که همین استاندارد بودن دامنه پویا موجب شده است به سمت دامنه پویایی بالاتر HDR برویم. SDR استاندارد اصلی در جهان فیلمسازی است. یک استودیوی فیلم سازی یا یک شرکت تولید کننده فیلم یا محتوا یا تولیدکنندگان نمایشگر، همه آنها از این استاندارد پیروی می کنند. تلویزیون های عادی نیز از استاندارد SDR استفاده می نمایند.

در گذشته ، هنگامی که صنعت تلویزیون در حال تنظیم استانداردهای تصویر بود، به دلیل محدودیت فناوری صفحه نمایش و دوربین ها، جزئیات بسیار کمی در تصاویر وجود داشت، این موضوع به وضوح در روشنایی دیده میشد. در روزهای اولیه، مجموعه استاندارد تلویزیون ها حداکثر میزان روشنایی را به 100 نیت (یک واحد اندازه گیری)محدود می کرد.

اگر در آن زمان صفحه های تلویزیونی بهتری ساخته میشد که بتواند تقریباً بین 250 نیت تا 400 نیت نمایش دهند، خط تصویر همچنان در حد استاندارد قدیمی کار میکرد و در محدوده 100 نیت تصویر را متراکم کرده و سپس از طریق نمایشگرها ارائه می داد، چون تصویر تولید شده دارای میزان روشنایی 100 نیت بود نمایشگرها هر چقدر توان نیت خود را بالاتر می بردند باز هم فایده ای نداشت چون منبع اصلی که همان تصاویر رکورد شده یا تولید شده، کمتر بود.

در مقایسه با نحوه نمایش سنتی تلویزیون SDR, گزینه ی HDR طیف وسیعی از کنتراست را فراهم می کند، به مخاطب اجازه می دهد تا رنگ ها و جزئیات بیشتری را در سایه ها و روشنایی ها با تغییرات ظریف بیشتری مشاهده کند.

3. HDR دامنه پویا بالاتر برای نزدیک شدن تصویر به چشم انسان و واقعیت.

اختصار اچ دی آر HDR یعنی High Dynamic Range، که هدف آن بدست آوردن فضای رنگی بیشتری نسبت به حالت استاندارد است.

تمام تلاش دامنه بالای دینامیکی، این است که با دستکاری نمودن رنگ و روشنایی به نتیجه ای که چشم انسان توانایی نمایش دارد، برسد. با پردازشی که در این کار انجام میشود رنگ ها و روشنایی از چیزی که خود دوربین توانایی ذخیره ی آن را دارد، بیشتر خواهد شد، چون در حال ادغام و دستکاری چند عکس یا فریم با شرایط روشنایی متفاوت است.

افرادی که از مانی سافت عکاسی یاد گرفته اند میدانند که میتوان با کم و زیاد نمودن هدفدار اپرچر و سرعت شاتر و حتی ایزو در دوربین کانن و دوربین نیکون و حتی دوربین های دیگر ، عکسهایی با تفاوت در میزان روشنایی و تاریکی گرفت، برخی زیبا بدون نیاز به دستکاری و برخی خیلی روشن و یا تاریک که نیازمند دستکاری و ویرایش عکس خواهند بود اما کدامیک به چیزی که چشم ما می بیند نزدیک تر است؟

به دو تصویر بالا که افقی قرار گرفته اند نگاه کنید، تصویر بالا HDR و پایین SDR است. عکس سمت چپ .واقعیتی است که دوربین ذخیره می نمایند، طی مراحلی آنرا ویرایش می نماییم، در این ویرایش ها بدون شک افت کیفیت خواهیم داشت، وقتی که تصویر در نمایشگر پخش میشود، تلویزیون، ال ای دی، مانیتور، چنانچه این دستگاه توانایی نمایش دامنه پویایی بالا را نداشته باشد تمام تلاشی که نموده ایم بی فایده است و همان SDR را نمایش میدهد، به تصاویر سمت راست بالا نگاه کنید، نمایشگری است که میتواند داینامیک رنج بیشتری را نشان دهد وقتی با عکس اولیه اش مقایسه می کنید یکی هستند با مقدار کمی تغییر، اما تصویر پایین سمت راست را نگاه کنید، به نسبت عکس سمت چپ، شاهد کاهش رنگ ها و سایه ها خواهیم بود. اگر عکاس هستید یا فیلمبردار، بدانید که اگر پخش کننده شما توانایی نداشته باشد در نگاهتان تفاوت ایجاد خواهد نمود، از مرحله ی گرفتن تصاویر تا ویرایش عکس و فیلم و در نهایت مشاهده نمودن، تمام تجهیزات و نرم افزارها باید توانایی نمایش این دامنه ی بیشتر را داشته باشند تا بتوانند رنگ ها و جزئیات فراوان تری را نمایش دهند.

جزئیات بیشتر در دامنه پویای بالاتر.

جزئیات بیشتری وجود دارد: بافت سطح مواد فلزی ، جزئیات صخره سنگی ، و موهای یک شخصیت ... و غیره. مانیتوری مانند HDR-PRO BenQ برای دنبال کردن دامنه دینامیکی بالاتر ، مناطق روشن را در معرض نور قرار نمی دهد یا مناطق تاریک را بیش از حد تاریک نمی کند. تاکید بر ایجاد شیب صاف كنتراست و تجربه بصری كلی است تا مخاطبان بتوانند بهترین موارد را ارائه دهند. مانیتورها و تلویزیون های مجهز به دامنه بیشتر میتوانند این جزئیات را خیلی بهتر نمایش داده و احساس شارپ بودن و برجسته بودن را تداعی کنند. دیده ایم که در برخی تنظیمات نمایشگر ها گزینه شارپ وجود دارد که شاید بتواند به نزدیک شدن HDR کمکی کرده باشد.

احساس واقعی تر در مشاهده فیلم با HDR.

با ایجاد درخشندگی در لبه ها در هر پیکسل، تولیدکنندگان می توانند ویدیو را با دامنه پویاتر تهیه کنند. به نمایشگر اجازه می دهد تا تفاوت بین یک ستاره و یک فضای تاریک و خالی را در یک صحنه بین ستاره ای علمی تخیلی نشان دهد، به مخاطب اجازه می دهد تا کاملاً در جهان سینمایی غوطه ور شود و تجربه ای بسیار نزدیک به تجربه واقعی همان صحنه را داشته باشد. همه چیز دست به دست هم میدهد صحنه های فیلم دارای وضوح فراوانی باشند، اختلافاتی باید میان یک تصویر غیر HDR با تصویر درخشان وجود داشته باشد. به تصویر زیر دقت کنید، از میان به دو بخش تقسیم شده سمت راست با HDR معمولی یا کیفیت متوسط و سمت چپ با قابلیت HDR خوب. وضوحی که توسط اچ دی آر همراه با کنتراست روشنی و سایه می شود همه جزئیات را جذابتر و واقعی تر نمایش خواهد داد، از ریزه های آسفالت جاده تا گیاهان و سایر بخش ها.

ارتباط گستره وسیع رنگ Wide Color Gamut با HDR.

هر چه گستره نمایش رنگ ها وسیع تر بیشتر باشد بدون شک روی نتیجه ای که در دامنه پویایی بالاتر بدست می آوریم تاثیر بهتری خواهد گذاشت، رنگ ها واقعی تر خواهند شد. مقاله ی کامل ترین پاسخ بیت رنگ 8bit , 10bit , 12bit عمق رنگ را مطالعه کنید.

گستره وسیع رنگ را WCG یا Wide Color Gamut نیز میگویند.

چرا به HDR نیاز داریم.

تا همه چیز را مانند زندگی واقعی ببینیم. آنچه که چشم می بیند، چون هنوز دوربین ها نمی توانند مانند چشم٬ عکس و فیلم بگیرند، یک مشکل قدیمی.

ما به عنوان مصرف کننده ، هنگام انتخاب تلویزیون، مانیتور رایانه یا سایر دستگاه های نمایشگر، "کیفیت تصویر" معمولاً اولین معیار ما است. اما وضوح بالاتر که غالباً در بازار مورد بحث قرار می گیرد لزوماً به معنای کیفیت تصویر بالاتر نیست! یعنی چی؟  عوامل اصلی تاثیرگذار بر درک ما از یک تصویر عبارتند از روشنایی، کنتراست، رنگ. در این میان، کنتراست و رنگ کلیدهایی هستند که بر احساس بیننده نسبت به کیفیت تصویر تاثیر می گذارند.

HDR = High Dynamic Range  به عنوان یک استاندارد با دامنه پویاتر ارائه می شود، به نمایشگرها اجازه می دهد تصاویر را با روشنی بیشتر، به ویژه در جزئیات برجستگی لبه های پیکسل و سایه ها، نشان دهد. اجازه می دهد تا نورهای روشن بیشتر از حد ممکن نشان داده شود. سایه ها در HDR می توانند واقعاً تاریک و عمیق باشند. بنابراین می توان تصویر اصلی را به طور کامل تر و واقعی تر، نزدیک به آنچه چشم انسان می بیند نشان داد. بنابراین،  HDR را می توان دامنه دینامیکی گسترده Extended Dynamic Range نیز نامید، که دقیق تر بیانگر معنای این استاندارد است.

دامنه پویا ، نسبت بین روشن ترین و تاریک ترین مقادیری است که نمایشگر می تواند نشان دهد. بنابراین اگر می خواهیم دامنه دینامیکی بیشتری در یک نمایشگر داشته باشیم، نه تنها صفحه نمایش باید بتواند تصاویر روشن تر را به روش روشن تری نشان دهد. در توضیحی دیگر، نمایشگر باید تکنولوژی و امکان نمایش این میزان از روشنایی و سایه و در عین حال کنتراست کافی را داشته باشد تا مانند تصویر زیر یک اچی دی آر خوب را نمایش دهد. یک فرد عادی بدون دانش دستکاری رنگ یا رنگ شناسی نمیتواند درک صحیحی از این صحبت ها و نکات فنی داشته باشد، علوم خود را در خصوص دستکاری رنگ و نور افزایش دهید. پله های این ارتقا را میتوانید در پکیج های آموزشی ما مشاهده نمایید.

انواع HDR های موجود در حال حاضر.

علم رو به جلو حرکت میکند، پس علوم خود را آپدیت نمایید. قرار بود در مورد محدوده داینامیک صحبت کنیم اما چاره ای جز توضیح وابسته های آن نیز نداریم پس در ادامه با ما باشید. تاکنون احتمالا فقط یک HDR شنیده باشید اما متوجه خواهید شد همین HDR چندین مدل دارد :

1. HDR10
2. Dolby Vision
3. HLG
4. +HDR10
5. Advanced HDR

تا این لحظه مدلهای متعدد HDR برای انواع نمایش ها تولیده شده است چه بسا در آینده گزینه های بعدی نیز بوجود آید که در این صورت به همین مقاله افزوده خواهد شد.

1. HDR10

این گزینه متداول ترین نوع HDR است. اگر نمایشگری دارید که نوشته HDR داشته باشد پس، از نمایش تصاویر HDR نیز پشتیبانی خواهد نمود. اچ دی آر یک سیستم متن باز است یعنی تولیدکنندگان نمایشگرها بدون اینکه هزینه ای به شخص یا تیمی پرداخت کنند از این تکنولوژی استفاده خواهند نمود. متن باز یعنی تیمی این برنامه نویسی و تولید را به صورت رایگان اجرا نموده اند و از کسی بابت استفاده آن پولی دریافت نمی کنند. این قانون در تولیدات وجود دارد که بیشتر در علوم مجازی کاربرد دارد یعنی همان دنیای دیجیتال.

جالب است بدانید این مدل توانایی نمایش 10 بیت رنگ یعنی میلیارد ها رنگ را در اختیار شما قرار میدهد همان چیزی که هر تدوینگر فیلم یا تولید کننده ویدیو بسیار تحسین می نماید، در مقابلش SDR میتواند 8 بیت رنگ را نمایش دهد. مقاله کاملترین پاسخ بیت رنگ 8bit , 10bit , 12bit عمق رنگ را مطالعه نمایید. به دلیل تعداد بیت است که نام آن HDR10 میباشد و البته میتواند 8 بیت را نیز نمایش دهد. طبق توضیحات تولیدکنندگان، سیستم HDR10 قادر نیست بیشتر از تعداد 1000 نیت واحد را نمایش دهد و این موضوع باعث میشود که محدودیت هایی در آن مشاهده شود و به موجب آن سیستم Dolby Vision طراحی شده است.

کاملترین پاسخ بیت رنگ 8bit , 10bit , 12bit و عمق ر

احتمالا درباره بیت رنگ Bit یا عمق رنگ یا عمق کیفیت یا Bit Depth شنیدین. در این صفحه بصورت فنی بسیاری از نکات آنرا یاد خواهید گرفت و تفاوت انواع 8

بیشتر بدانید

2. Dolby Vision

دالبی نام یک آزمایشگاه که از پایه HDR استفاده نموده و گزینه Dolby Vision را تولید نموده است. این سیستم توانایی نمایش تصاویر 12 بیت یعنی 68 میلیارد رنگ را دارد همچنین کنتراست با قدرت 10 هزار نیست یعنی 10 برابر HDR10 که یعنی تصویری بسیار با کنتراست و شفافیت بالاتر. تصور نداشته باشید که دیگر به آخر خط کیفیت رسیده است، این فقط یک قدم بیشتر برای تولید نسخه های با کیفیت بعدی است.

دالبی ویژن به آنچه که یک فیلمبردار و تدوینگر یا تولیدکننده ویدیو میخواهد بسیار نزدیکتر است یعنی خیلی واقعی تر از HDR10، بدون شک با این حجم رنگ در نمایش، سایه ها و روشنی ها روی انگشتان یک کالریست قرار خواهد گرفت و خبری از نویزها و پیکسل های ناخواسته نخواهد بود. نکته ای که در این سیستم وجود دارد و موجب حیرت خواهد شد اینکه میتواند با بررسی تمام اطلاعاتی که از فرستنده دریافت نموده نزدیکی فراوانی میان ویدیو تولید شده و نمایشگر شما بوجود بیاورد، به نوعی هوشمند است اما خب گران نیز هست. به دلیل گران بودن این تکنولوژی از سوی تیم دالبی، حتی اگر نمایشگر امکان پخش تصاویر HDR را داشته باشد می توانند آن را نمایش دهند و امکان آنالیز حجم زیاد اطلاعات و رنگ را نخواهد داشت. با دیدن لوگو یا آرم دالی ویژن مانند تصویر زیر، متوجه شوید که این سیستم ارزشمند در اختیار شماست. توجه داشته باشید برای استفاده حداکثر از این نمایش، پخش کننده شما که میتواند بلوری باشد باید امکان پخش چنین فرمت هایی را داشته باشد.

کالریست Colorist در تدوین فیلم - وظایف/شغل/چطور بش

کالریست یا کالوریست هم یک شغله و هم یک شخصه که میتونه یک تدوینگر باشه و یا فقط در زمینه اصلاح و تنظیم و درجه بندی رنگ ویدیوها بصورت تخصصی و کاملا

بیشتر بدانید

3. +HDR10.

برسیم به اچ دی آر ده پلاس که چرا بوجود آمد. سیستم دالبی ویژن همانطور که گفته شد پولی بوده و مانند HDR10 رایگان نیست پس خیلی از تولیدکنندگان تجهیزات باید هزینه سنگینی جهت استفاده از آن را بپردازند، حال باید فکری کرد، آزمایشگاه های بررسی به دلیل گرانی، سیستم +HDR10 را که نسخه پایه آن یعنی HDR10 میباشد، رایگان طراحی نمودند. این نسخه اغلب ویژگی ها و کیفیت دالبی ویژن را دارد و توانایی نمایش واحد 4000 نیت یعنی 4 برابر HDR10 را فراهم نموده و همچنان رنگ 10 بیت را نمایش خواهد داد. بسیاری از تیم های فیلم سازی مانند نت فلیکس Netflix و شرکت های دیگر تا کنون 100 فیلم را با این سیستم تولید نموده اند. فراموش که نکرده اید، قرار شد زمانی از این سیستم ها استفاده کنیم که منبع نیز آن را تولید نموده باشد یعنی فیلم باید با این سیستم ساخته شده باشد و ما هم دستگاه را داشته باشیم تا بتوانیم واقعیت آن را مشاهده کنیم.

4. HLG = Hybrid Log-Gamma.

 HLG = Hybrid Log-Gamma استاندارد HDR برای سیگنال های پخش یا برودکست است. HLG تمام کیفیتی که یک HDR باید داشته باشد را ندارد و سطح آن از HDR پایینتر است اما چرا استفاده میشود؟ چون بسیاری از افراد در سراسر دنیا نمایشگر هایشان فاقد توانایی ارائه تمام اطلاعات یک تصویر HDR واقعی است، به همین دلیل پخش سراسری یا برودکست سعی نموده همان اچ دی آر را با استانداردی دیگر که کیفیت خوبی دارد اما HDR اصلی نیست را روی تلویزیون افراد ارسال کند که اگر دو نمایشگر و تصویر را کنار هم بگذارید که یکی HLG و دیگری HDR باشد، تفاوت و بهتر بودن HDR را بخوبی تشخیص خواهید داد.

HDR 10 در حال حاضر رایج ترین استاندارد HDR است. تقریباً تمام نمایشگرهای دارای قابلیت HDR می توانند محتوا را در استاندارد HDR10 نشان دهند. روشنایی آن می تواند به 1000 نیت برسد ، 10 برابر بیشتر از استاندارد تلویزیون SDR. تا زمانی که نمایشگرها از این استاندارد پشتیبانی کنند، قادر به نشان دادن تصویر نزدیک به صحنه اصلی خواهد بود.

5. Advanced HDR یا Technicolor.

شرکت تکنی کالر یکی از تولیدکنندگان است که در سال 2016 روی HDR خیلی وقت گذاشت تا بتواند HDR را برای نمایشگرهای SDR هماهنگ کند که در این زمینه با شرکتی بنام فیلیپس وارد کار شد. هدف این بود که مانند HLG ، برای گیرندگان تلویزیونی که HDR ندارد، روی همان دستگاه های SDR تصاویر HDR سازگار شود که در سال 2018 شرکت فیلیپس اعلام نمود گیرنده هایی که گزینه Technicolor Advanced HDR روی لوگوی آنها باشد این سیستم را دارند.

کلید اچ دی آر کنتراست است نه رزولوشن بالاتر!

اگر می خواهید یک تصویر واضح تر به نظر برسد، مهمترین عنصری که روی این تأثیر می گذارد کنتراست است. معمولاً با کنتراست بیشتر، جزئیات تصویر واضح تر می شوند. با افزایش کنتراست بین روشن ترین قسمت و تاریک ترین قسمت تصویر، برای چشم انسان واضح تر به نظر می رسد. به همین دلیل،  HDR معمولاً به مصرف کنندگان این احساس را می دهد که وضوحی بیشتر از یک نمایشگر 4K دارد، چون تصویر ممکن است بخاطر 4K بودن بزرگتر باشد اما اچ دی آر و کنتراست بیشتر در جذب مخاطب موفق تر میباشد.

مزیت HDR این است که می تواند از سایه ها و برجستگی تصویر بهتری ارائه دهد. اگر محتوای HDR واقعا خوب باشد، کنتراست بیشتری خواهند داشت. برای تولیدکنندگان، دو روش وجود دارد که کنتراست بیشتری ایجاد می کند. یکی بالا بردن حداکثر روشنایی. دیگر این که حداقل روشنایی را بسیار تاریک کنند.

نمایشگرهای مناسب برای HDR.

تا زمانی که انواع داینامیک رنج ها را کنار یکدیگر مشاهده نکنید، متوجه اختلاف نخواهید شد. تا کنون در فروشگاه های ارائه نمایشگرها رفته اید؟ تعدادی تلویزیون را همزمان با یک تصویر مشترک و همسان روشن نموده اند، کدامیک نظر شما جلب کرده؟ بدون شک آن که روشنتر و پررنگ است. بله همین دو گزینه می تواند همان HDR باشد.

قصد داریم به نکته ای اشاره کنیم که متاسفانه امکان تعیین واقعی بودن آن خیلی سخت است. در انتخاب مانیتور و تلویزیون، دو گزینه داریم که نمایانگر بهتر نمایش دادن اچ دی آر است :

• کنتراست واقعی
• کنتراست داینامیک

در زمان خرید نمایشگر در گذشته نه چندان دور از واژه ی کنتراست داینامیک استفاده می شد اما رو به زمان حال، کنتراست واقعی یا نیتیو Native پا به عرصه گذاشت. این دو اصطلاح برای تعیین میزان کیفیت HDR یا کنتراست بهتر تصویر استفاده می شوند.

موضوع چیه؟ دارم گیج میشم. همانطور که گفته شد موضوعات متعددی مانند زنجیر بهم پیوسته هستند و موقع خواندن این مقاله تمام دانش و تمرکز خود را باید جمع کنید تا به نتیجه برسید. فرض کنید در یک اتاق تاریک که لامپ آن را خاموش نموده اید هستید، یک فیلم سینمایی پخش خواهد شد، در ابتدای فیلم عنوان با نوشته سفید روی صفحه ظاهر میشود. قانون نمایش کنتراست در نمایشگر به این صورت است که اگر در تصویر سفیدی وجود داشته باشد نمایشگر سعی در افزایش این سفیدی خواهد داشت پس کنتراست زیاد خواهد شد اگر در تصویر تاریکی بیشتر باشد نمایشگر سعی می نماید تا تاریکی را افزایش دهد، طبق قانون کنتراست و HDR وقتی سفیدی ها و سیاهی ها تشدید شوند بدون شک کانترست (اختلاف سفیدی و سیاهی) افزایش می یابد، پس عنوان فیلم باید خیلی سفید شود و بخش های تاریک هم باید خیلی مشکی شوند درسته ؟

تصویر بالا به دو قسمت تقسیم شده است، سمت چپ از قابلیت کنتراست واقعی و سمت راست از کنتراست داینامیک. وقتی سفیدی در نمایش وجود داشته باشد میزان سفیدی افزایش داده میشود و بسیار واضح و شفاف بر روی رنگ تیره یا سیاه قرار خواهد گرفت، اما در سمت راست این تکنولوژی چون بک گراند تیره است پس میزان تیرگی را نمی تواند به درستی از قسمت های روشن جدا کند پس روشنی ها هم تحت تاثیر تیرگی قرار می گیرند و کنتراست و برجستگی پیکسل های روشن و تاریک بدرستی ایجاد نخواهد شد. برای رسیدن به این نتیجه باید مطابق توضیحات گفته شده شرایط را مهیا و در چند نمایشگر حتی مانیتور لپ تاپ یا سیستم که مثلا فورکی هستند یا موضوع HDR را مطرح نموده اند اجرا و مقایسه نمائید. کنتراست Native امروزه روی بسیاری از نمایشگرها ذکر شده و شاید، معیار بهتری برای انتخاب باشد ولی متاسفانه تبلیغات تولیدکنندگان بسیار وسیع بوده و خیلی باید در انتخاب دقت نمود.

بهترین روش آزمایش کنتراست واقعی یک نمایشگر استفاده از صحنه های تاریک در شروع و پایان یک ویدیو می باشد، تصویر با صحنه ی سیاه شروع شود پس از چند لحظه یک نوشته کاملا سفید ظاهر شود، در همین حال نمایشگر وظیفه دارد نقاط سفید را تشدید کند، باید دید کدامیک از نتایج بالا بدست خواهد آمد. اگر تدوین فیلم را نمیدانید.

مثالی دیگر، وقتی که تلویزیون یا مانیتور سیستم خود را روشن میکنید لوگو تولیدکننده را نمایش میدهد، آیا صحنه نمایش کاملا یکدست مشکی است؟ یا خاکستری و رنگ های دیگری در آن دیده میشود؟ البته آی پی اس بودن نمایشگر در این موضوع نیز تاثیر میگذارد. مانیتور و نمایشگری را باید مورد مقایسه انجام دهید که اصطلاحات HDR یا کنتراست بالا در آن بکار رفته باشد.

وقتی در حال مشاهده یک صحنه از شب تاریک و روز روشن هستیم، اغلب نمایشگرها نمیتوانند میزان داینامیکی این دو را متفاوت نمایش دهند، مثلا محدوده دینامیکی یک مانیتور اگر 10 باشد نمیتواند تفاوتی میان روز و شب قائل شود. وقتی میخواد میزان تاریکی را جبران کند سعی می نماید با افزایش نور آبی به تصویر، این محدوده دینامیکی را روشن کند، به همین دلیل است که وقتی در اتاق تاریک یک صحنه تاریکی را نگاه می کنیم گوشه های تصویر که تاریکتر هستند مقداری به آبی گرایش دارد یا پیکسل های آبی نمایان خواهند شد و احساس میکنیم که بخش هایی از تصویر دانه های آبی رنگ دارد، این مورد در مانیتوری که هم اکنون در مقابل شما نیز میباشد هم ممکن است رخ دهد و همچنین در ال ای دی هایی که در اغلب منازل وجود دارد.

امروزه مانیتورهایی در حال تولید هستند که دامنه دینامیکی بیشتری نسبت به گذشته دارند، کسانی که قصد ورود به دنیای دستکاری رنگ و نور عکس و ویدیو را دارند بدون شک این مولفه میتواند نقش تعیین کننده ای در کیفیت کارهای آنها بوجود آورد و نقطه ضعفی است که بسیاری افراد تصویر میکنند که علم ویرایش ندارند اما در واقعیت اینطور نیست، مشکل فنی از مراحل Pre-Production یا قبل از ویرایش است.

آنالیز و بررسی کامل فرآیند گرفتن عکس های HDR.

برسیم به موضوع جذاب گرفتن یا بدست آوردن یک عکس جذاب و واقعی اچ دی آر HDR. برای این کار شما باید دوربین خود را بشناسید منظور، دوربین های نیمه حرفه ای و حرفه ای است البته شاید روزی موبایل هم بتواند مطابق توضیحات زیر نتیجه هایی را برای ما به ارمغان آورد.

در پایین چند عکس را برای شما تنظیم نموده ایم. وقتی که به هر عکس توجه میکنید متوجه میشوید که از یک نما چندین عکس با اختلافاتی در میزان روشنایی و تاریکی وجود دارد.

روی عکسها کلیک کنید

حالا خوب توجه کنید. در هر تصویر سه عکس در بالا قرار گرفته است که اولین عکس در سمت چپ پر نور، وسط معمولی، سمت راست کم نور است. در تنظیمات دوربین باید با برکت های نوردهی تنظیم کنید که سه عکس گرفته میشود با سه شرایط نوری، بیشتر از اکسپوژر، اکسپوژر، کمتر از اکسپوژر، به این صورت 3 عکس از یک نما خواهید گرفت. حال باید سه عکس توسط تکنیک های ویرایش عکس برای بدست آمدن نتیجه ی مطلوب ادغام شوند که با نرم افزار فتوشاپ، لایت روم، لومینار، بریچ، امکان انجام آن خواهد بود.

پس از ادغام سه عکس در ردیف پایین، عکس سمت چپ بدست خواهد آمد که کاملا معمولی است، حال باید با تخصص درجه بندی رنگ معنای واقعی اچ دی آر HDR را بوجود آورید یعنی کیفیتی که چشم ما در اغلب شرایط آنرا میبیند و البته مقداری زیباتر که با برنامه های گفته شده و مخصوصا Adobe Camera Raw به راحتی امکان پذیر خواهد شد.

آماده اید برای یک شروع موفق؟

مجموعه کاملی از پکیج و دوره های آموزشی تدوین با نرم افزارهای مختلف منتظر شما هستن.

مشاهده آموزشهای تدوین